بوجاق در شمال به دریای خزر قرار گرفته و از جنوب به بندر کیاشهر، از غرب به رودخانه اوشمک و شهر زیباکنار، از شرق به تاسیسات صدا و سیما در کنار روستای امیرکیاسر و از شمال تا عمق 6 مترى دریاى خزر در منطقه کیاشهر ادامه پیدا می‌کند. این محیط طبیعى از نظر کارشناسان علوم طبیعى به دلیل برخوردارى از جاذبه‌هاى گردشگرى و زیست محیطى جزء منحصر به فردترین پارک ملی کشور محسوب مى‌شود. بخشی از تالاب بوجاق به علت اهمیت زیستگاهی به ویژه برای پرندگان مهاجر آبزی در سال 1354 به عنوان «لاگون کیاشهر» در فهرست تالاب‌های کنوانسیون رامسر به ثبت رسید. این تالاب تا سال 1369 از دو بخش شرق و غربی تشکیل شده بود که حد فاصل بین دو بخش رودخانه سفیدرود جریان داشت و طغیان‌های پی در پی و سیلاب‌های متعدد سبب انحراف رودخانه شد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، این تالاب به عنوان تالاب 22 بهمن نامگذاری شد. در سال 1377 منطقه بوجاق به مدت 5 سال با مساحت 800 هکتار و با تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام شد. منطقه بوجاق از طریق جاده‌های حسن رود به زیباکنار، لشت نشاء به زیباکنار و نیز از طریق جاده خاکی زیباکنار هم که در جوار رودخانه اشمک قرار دارد و مسیرهای خاکی متعدد دیگر قابل دسترسی برای بازدیدکنندگان و محققان می‌باشد.
موقعیت جغرافیائی پارک ملی بوجاق
پارك ملي بوجاق N3727 E4954 در شمال شرق شهر رشت واقع گرديده است .
گونه‌های زیستی پارک ملی بوجاق
بر‌اساس تحقیقی که از سال 83 تا 85 در این پارک انجام شد، در مجموع 234 گونه پرنده از 49 تیره مختلف در آن مشاهده شده که 12 گونه آن از جانوران در معرض خطر انقراض هستند که در فهرست سرخ اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط‌زیست است.
انواع قو، غاز، مرغابی، فلامینگو، آنقوت، چنگر (پرلا)، پرستوی دریایی، بوتیمار، قار، خوتکا، مرغ سقا، گیلانشاه، گیلار، کشیم، لک‌لک، کاکایی، باکلان، حواصیل، درنا، قرقاول، بلدرچین، چاخ‌لق، زنگوله بال، سلیم، خروس کولی، آبچلیک، ابیا، پاشلک، تلیله، جغد، چکاوک، دارکوب، هدهد، سبزه قبا، زنبورخوار، ماهی‌خورک و پرندگان شکاری مانند انواع عقاب، کورکور، سارگپه، سنقر، عقاب دریایی، هما، قرقی، طرلان، پیغو، ترمتای، دلیجه، لیل، بالابان، لاچین و بحری، سسک، پپت، زرده‌پره، توکا، قمری، چرخ ریسک، مگس‌گیر، دم جنبانک، سنگ چشم، بلبل، سینه سرخ، کوکو و چلچله از جمله پرندگان بوجاق هستند.
البته تعداد پرندگان بومی ساکن این پارک، فقط 20 گونه است و بقیه از پرندگان مهاجر و عبوری هستند که بیشتر آنها فصل زمستان را در منطقه می‌گذرانند و سپس به زادگاه‌های خود باز‌می‌گردند. شناگر بلوطی پرنده نادری است که تاکنون فقط 2 بار در ایران دیده شده که یک بار در بوجاق و بار دیگر در جنوب کشور بوده است. پرندگان نادر دیگری چون عروس غاز، فالاروپ، غاز پازرد، و غاز پیشانی‌سفید کوچک هم در این منطقه دیده شده‌اند. همچنین حضور پرندگانی مثل طرقه کوهی و چکچک ابلق که معمولا در مناطق کوهستانی زندگی می‌کنند تعجب کارشناسان را برانگیخته است.
بیش از 50 گونه از آبزیان مختلف هم در منطقه شناسایی شده که ماهی سفید، کپور، اردک ماهی، کُلمه، ماهی کاراس، لای‌ماهی، سیم‌پرک و سرخ‌باله از جمله آنها هستند. همچنین فک خزری، تنها پستاندار دریای خزر هم در این منطقه دیده می‌شوند. تعداد گونه‌های گیاهی شناسایی شده در این منطقه هم 248 گونه است.
در بخش دوم معرفی پارک ملی بوجاق ، درباره ويژگيهاي پارک ملی بوجاق در خدمت شما خواهیم بود .
شايد اين مطالب براي شما جالب باشد :
↵ مکانهای گردشگری زیباکنار
↵ خرید ویلای لوکس در شمال
↵ معرفي منطقه آزاد تجاري - صنعتي انزلي ، بخش اول
↵ معرفي منطقه آزاد تجاري - صنعتي انزلي ، تکميلي
